Hoe moe kun je zijn?
Vandaag twitterde een moeder:
Al een half uur naar de tv kijken en net pas beseffen dat het geluid uit staat… zo moe ben ik dus ;-)
De knipoog achter haar tweet maakte duidelijk hoe zij haar moeheid op dat moment ervaarde. Er luchtig mee omgaan kan een manier zijn om de dag door te komen en om je moeheid te laten voor wat het is.
Luchtig mee omgaan lukt niet iedereen en altijd. Er zijn veel soorten, oorzaken en gevolgen van vermoeidheid. Het kan zorgen voor concentratieproblemen, futloosheid, huilbuien en ‘watten’ of chaos in je hoofd. Voel je je een zombie? Functioneer je op de automatische piloot? Kun je niet meer goed uit je woorden komen? Slaap je wel maar voel je je niet uitgerust als je opstaat?
Voor veel mensen is óververmoeidheid een ander soort moeheid dan ze ooit eerder hebben gevoeld. Mensen die geen kinderen hebben, kun je nauwelijks uitleggen hoe moe je je na de komst van een baby kunt voelen. Ik kan met weemoed terugdenken aan de babytijd van mijn kinderen, maar die heel intense moeheid is iets wat ik absoluut niet mis.
Vermoeidheid hoort bij het hebben van kleine kinderen, echter: de grens tussen vermoeidheid en oververmoeidheid is dun. Die overgang gaat geleidelijk, je grenzen worden langzaam opgerekt. Wanneer grijp je in? Bij oververmoeidheid is het belangrijk om op tijd een pas op de plaats te maken, bij te sturen of aan de bel te trekken. Het kan namelijk serieuze, soms onherstelbare gevolgen hebben.
Oververmoeidheid kan een bom zijn onder je relatie.
Oververmoeidheid kan een depressie uitlokken.
Oververmoeidheid verandert je waarneming en gedrag.
Onderschat het niet.
Als je de vermoeiende periode ongeschonden doorkomt, kun je later waarschijnlijk lachen om hoe je er aan toe was en wat je deed. Zo reed ik ooit weg bij een tankstation zonder te betalen (gelukkig kwam ik er zelf direct achter) maar ook ernstiger: ik hoorde mijn baby huilen terwijl hij lag te slapen.
Lees meer
Sylvie
Sylvie deed de hbo-opleiding verpleegkunde en werkte in diverse velden van de gezondheidszorg. Als moeder ontdekte zij in 1999 inbakeren, toen haar derde kind oververmoeid en overprikkeld was geraakt. In 2001 startte Sylvie de site inbakeren.nl en tien jaar later ging zij ook bloggen. Over lichaamstaal van baby’s en over huilen, voeden en slapen. Aangemoedigd door de positieve reacties van ouders op haar blogs en schrijfstijl, schreef zij in 2015 het boek Slapen als een baby. Vanwege andere werkzaamheden droeg zij in 2023 deze website over. De berichten blijven bestaan. Tegenwoordig is er - meer dan ooit - behoefte aan basisinformatie.
