Tot welke leeftijd geef je je baby een fopspeen?
Pakt je baby zelf de fopspeen uit zijn mond?
Baby’s die gewend zijn om te slapen met een fopspeen, pakken deze vaak zelf uit hun mond als ze 4 à 5 maanden oud zijn. Gevolg: niet meer slapen. Bij ingebakerde baby’s speelt dit probleem ook omdat wordt aangeraden om de doeken vanaf 4 maanden af te wennen. Eenmaal een armpje vrij: plop, speen eruit.
Om dit probleem op te lossen kun je in de wakkere tijd met je baby oefenen en hem leren zelf de speen in zijn mond te doen. Geef de speen in zijn hand en stuur eventueel wat bij totdat hij zelf het probleem gaat oplossen.
Zorg ook dat er genoeg spenen in bed liggen zodat je baby er altijd eentje vindt. Het is een nieuwe stap die niet altijd even makkelijk gaat, maar moedig je baby aan en heb vertrouwen in zijn eigen oplossend vermogen. Baby’s zijn slim!
Wil je de speen-uit-trek-fase voorkomen, stop dan rond de leeftijd van 3 maanden met de fopspeen. De zuigbehoefte is dan al sterk verminderd ten opzichte van de eerste maanden. Je hebt je baby leren kennen, je weet wanneer hij moe is, er is een ritme ontstaan en dat is wat een baby duidelijkheid en rust geeft om in slaap te kunnen vallen.
Zuigbehoefte
Een fopspeen is primair bedoeld om de zuigbehoefte van baby’s te bevredigen. Als je baby na de voeding nog wil zuigen kun je hem op een fopspeen laten zuigen. Dat je de fopspeen gebruikt als hulp bij het inslapen is een bijna logisch gevolg. Een jonge baby zal – al zuigend – namelijk gauw in slaap vallen waardoor je hem slapend in zijn bedje kunt leggen. Niet alle baby’s slapen dan goed verder. Teruggeven van de speen (vaak meerdere keren) helpt om een baby langer te laten slapen.
Voordelen fopspeen
Een fopspeen helpt prematuur geboren baby’s om hun zuigreflex te stimuleren. Bij hyperlactatie (overmatige moedermelk productie) is een fopspeen een hulpmiddel bij het bevredigen van baby’s zuigbehoefte. Een fopspeen is beter te controleren en af te leren dan duimzuigen en het helpt wiegendood te voorkomen.
Nadelen fopspeen
- minder goed inspelen op signalen die aan het huilen vooraf gaan, waaronder vermoeidheidssignalen
- een speen is een bron van bacteriën en daardoor meer kans op cariës en mondinfecties
- slechte mondsluiting, spraakproblemen
- drie maal meer kans op acute middenoor ontsteking (1)
- een speen kan een controle middel worden; iets wat je je baby vaak moet teruggeven om hem (weer) te laten slapen
Duim zuigen
Duimzuigen komt minder voor dan speengebruik: Ongeveer 20% van de kinderen zuigt op duim of vingers. Rond het vierde jaar lijkt dit vanzelf minder te worden: dan nog 5% (2).
De bewering die veel ouders en deskundigen doen: Geen speen of stoppen met een speen betekent een grotere kans op duimzuigen, valt te betwijfelen.
Wiegendood
Het gebruik van een fopspeen vermindert het risico op wiegendood (3). Dat wil zeggen: meer wiegendoodkinderen dan controlekinderen hadden geen fopspeen. De beschermende functie van een fopspeen komt vooral tot zijn recht bij het in slaap vallen staat er in de toelichting. Geen idee hoe ze dit onderzocht hebben. Opvallend is dat voor duim of vingerzuigen geen risicoverlagend effect voor wiegendood werd gevonden. Het is niet duidelijk waarom de fopspeen beschermend werkt. Veel veronderstellingen gaan ook op voor baby’s die borstvoeding krijgen/aan de moederborst zuigen.
Fopspeen leeftijd
Diverse beroepsgroepen adviseren vanuit hun eigen invalshoek. Tandartsen zeggen: speen na 3 maanden afbouwen. Op het consultatiebureau wordt fles- en fopspeen gebruik rond 6 maanden besproken en daarna regelmatig herhaald. Stichting Wiegendood zegt: stop met het gebruik van een speen als je baby een jaar is. Logopedisten hanteren de leeftijd van 2,5 jaar en orthodontisten adviseren te stoppen voor het zesde jaar.
Veel ouders zijn in eerste instantie niet van plan hun baby een fopspeen te geven, argumenten als ‘geen gezicht’ en ‘vies’ hoor ik vaker dan argumenten die te maken hebben met borstvoeding of wiegendood.
In de praktijk krijgt uiteindelijk het overgrote deel (80 tot 90%) van de één maand oude baby’s, een fopspeen (2). Meestal om een baby stil te krijgen/houden.
Praktische tips
Wil je een al te grote afhankelijkheid van de speen voorkomen, geef een speen dan met mate. Als je baby een speen krijgt als hulpmiddel bij het inslapen, haal de speen dan na 20 minuten uit zijn mondje en sluit zijn lipjes. Een baby ligt dan in een diepere slaap en zal zonder speen verder slapen.
Als je je baby een speentje geeft, vraag je ook af hoe lang je ermee door wilt gaan. Vanaf 3 maanden wordt het een gewoonte en raakt je baby er echt aan gewend. Ook als ouders raak je aan een hulpmiddel gewend. En zeker als het je baby en daarmee ook het hele gezin helpt om lekker te slapen. Ik begrijp dit maar al te goed, inbakerdoeken hebben immers ook deze functie.
Advies van de Stichting Wiegendood
Geef je baby op de leeftijd van een half jaar alleen nog een fopspeen bij het slapen gaan. En stop daarmee als je baby een jaar is. Dit advies is ongetwijfeld afgestemd op het feit dat de kans op wiegendood het grootst is bij baby’s tussen twee en zes maanden. Na 1 jaar neemt de kans aanzienlijk af. Wat lastig kan zijn bij het afwennen van een fopspeen voor het tweede levensjaar is de eenkennigheidsfase rond de leeftijd van negen maanden, dan treden ook vaak slaapproblemen op.
Inbakeren en fopspeen
Vanwege de kans op rollen naar de buik wordt om veiligheidsredenen geadviseerd om het inbakeren tussen 4 en 6 maanden af te bouwen. Daarom lijkt het logisch om eerst het inbakeren af te wennen en later eens de fopspeen. Maar wellicht wil je rond de 3 maanden eens proberen je baby alleen in te bakeren voor het slapen gaan en geen fopspeen meer te geven. Het zou zo maar eens kunnen dat het je baby niet uitmaakt. Ik hoor graag ervaringen!
Zinvolle aanvulling van Eiskje Clason: “Risico op wiegendood is groter in de eerste periode op het kinderdagverblijf. Precies in die periode de fopspeen ontwennen die misschien beschermt, zou ik zelf niet zo snel doen.”
Het wennen en slapen op een kinderdagverblijf of bij een gastouder kan voor je baby stressvol zijn. Als je baby gewend is aan een fopspeen en daar rustig van wordt, is dit inderdaad een belangrijke overweging om de speen later dan 3 maanden af te wennen.
Bronnen
(1) Pediatrics. Breastfeeding patterns in relation to thumbsucking and pacifier use, Clara Aarts, Agneta Hörnell, Elisabeth Kylberg, Yngve Hofvander and Mehari Gebre-Medhin, Pediatrics, 1999.
(2) De fopspeen, het terugdringen waard? Erica Pels Rijcken.
(3) Multidisciplinaire richtlijn Borstvoeding, fopspeengebruik, Nederlands Centrum Jeugdgezondheid.
Lees meer
Nieuwe advies ter preventie van wiegendood: alle baby’s aan de fopspeen
Veilig slapen en inbakeren op het kinderdagverblijf en overige kinderopvang
11 reacties
Sylvie
Beste Marjo,
Wat je beschrijft klinkt inderdaad als een baby die snel overprikkeld is. Omdat je ‘cold turkey’ bent gestopt met inbakeren zou ik nu nog even niet stoppen met het fopspeentje geven, het geeft nog de nodige rust en je hebt kans dat e.e.a. een kwestie is van tijd. Baby’s vanaf 4 a 5 maanden krijgen meer controle over hun lijfje. Dek je haar nog wel toe? Lees Bed kort en stevig opmaken
Qua ritme en verbetering van slaap (langer slapen) kan ik online geen passende tips geven. Dat is echt een kwestie van een goed gesprek en samen puzzlen met een professional. Hoe is je contact met de jeugdverpleegkundige van het consultatiebureau? Je kunt ook een zelfstandig gevestigde verpleegkundige raadplegen, kijk op Babyconsulenten Nederland.
Succes, groet, Sylvie
Marjo
Beste Sylvie,
Dankjewel voor je blog. ik lees ze graag.
Mijn dochter is nu 15 weken en is erg afhankelijk van haar speentje bij het slapen; zowel bij in- als doorslapen. Ze doet overdag slaapjes van 45 min max en kan daarna de slaap niet meer vatten. Daarna is ze max 45-1h wakker, en dit resulteert in 8-11 (borst)voedingen per dag. Ik hou het regelmatige ritme er goed in. ’s Nachts wordt ze steeds wakke ren moeten we speentje terugstoppen. Buiten het bedje gebruikt ze het speentje nooit.
Volgens de arts is er geen reflux of andere problematiek aan de hand. Behalve het overstrekken waar we allerlei oefeningen en houdingen voor doen.
Huilen doet ze niet veel (die kans krijgt ze niet..), en als ze wakker is is ze heel vrolijk, maar heel snel weer moe dus.
Ik bakerde haar in, wat meer rust gaf (slaapjes van 1-1.5 h overdag, goed slapen snachts), maar omdat ze zich overstrekt ”werkt ze zich naar beneden” in haar bedje. In theorie kan ze zich afzetten tegen de spijlen van het bed en op haar buik belanden. Daarom ben ik helaas acuut met inbakeren gestopt. Ze slaapt nu in een slaapzakje.
Ze is duidelijk een overprikkelde baby, die nog net niet aan het huilen is geslagen omdat ze heel de dag door powernaps van 45 min doet. Ik ga zelf aan dit ritme onderdoor en durf de deur ook niet meer uit, want dan slaapt ze een dag helemaal niet meer.
Als ik het speentje niet geef bij het slapen, dan eet ze haar handjes zo ongeveer op, zover dat ze bijna begint te kokken en niet in slaap kan vallen.. Honger heeft ze echter niet. Wanneer ik de borst aanbied neemt ze een paar kleine slokjes, en begint dan met sabbelen en zou dan graag aan de borst inslaap vallen. Dat laat ik haar nooit doen.
Moet ik het speentje nu afleren? Ze is nu net ouder dan 3 maanden.
En zoja; hoe?
Heb je misschien nog andere tips voor me?
Groetjes,
Marjo
Sylvie
Beste Sofie,
Je vraagt wat het beste is: laat je zoontje op zijn rug slapen en baker hem zo nodig in.
Veel onrustige baby’s slapen op hun buik beter, maar als slaaphouding moet ik het je echt afraden, rugligging is de meest veilige houding. Lees Een buikslaper bestaat niet
Waarom hij zo moeilijk inslaapt is moeilijk te zeggen, als hij overdag per keer max. een uur wakker is, zal hij niet over zijn grens heen gaan, misschien is het inderdaad dat hij geplaagd wordt door krampjes. Dat hij ’s nachts wel slaapt zie je vaak als baby’s nog heel jong zijn. Ze zijn van overdag door- en doormoe geworden en vallen dan in de nacht in een diepe slaap.
Het is niet erg als je hem nu overdag iets aanleert, hij is pas 4 weken. Je kunt met bijvoorbeeld 8 weken ook prima een begin maken met een ritme. Misschien helpt het om het een beetje los te laten. Laat hem ook maar een keer slapen tijdens het wandelen. Heb je een draagdoek? Heb je ervaring met dragen toen je dochtertje klein was? Je kunt hem ook een slaapje keer bij je houden in je armen. Wat drinken en iets te lezen erbij. Je dochtertje zal ’s middags ook nog slapen, zorg ervoor dat je dan niet van alles moet doen van jezelf.
Wat mij zorgen baart is dat je zegt dat je gevoelens van boosheid hebt als het hem maar niet lukt om in slaap te vallen. Dat lijkt me een teken dat je zelf (een beetje) aan je grens zit. Het is ook heel zwaar om voor twee kleine kinderen te zorgen, echt, dat wordt zo vaak onderschat. Ik bedoel niet door jou, maar gewoon door iedereen, de hele maatschappij. Vermoeidheid en continue aan het zorgen, niet aan jezelf of aan je taken toekomen, niet weten hoe je dag gaat lopen, dat is echt zwaar. En baby’s/kleine kinderen hebben nog geen ‘filter’ voor hun ouders. Ze reageren heel primair op jouw emotie. Ben je verdrietig, moe of gestrest dan zal je baby daarop reageren. Ik heb een blog geschreven met 10 tips, misschien haal je hier nog iets uit.
Vraag hulp van lieve vrienden en familie. Praat sowieso met je partner. En bedenk: je zoontje kan er niets aan doen. Bedenk ook: die onrust is tijdelijk. Moeders zijn niet zo goed in hulp vragen, maar gewoon doen, wat heb je te verliezen? Sterkte hoor! Groet, Sylvie
Sofie
Beste Sylvie,
2 jaar terug heb ik enorm veel aan je advies gehad bij het leren slapen van mijn dochter. Intussen is er een zoon bij van nu 4 weken oud, en kan ik weer je advies gebruiken.
Zoonlief slaapt niet ingebakerd (bij de dochter hadden we daar uitstekende resultaten mee) aangezien hij vanaf de eerste dag een buikslaper bleek te zijn. Op de rug was het groot drama, op de buik ging hij wel slapen, dus de keuze was dan ook relatief snel gemaakt.
Probleem is wel dat hij héél moeilijk inslaapt. Momenteel gebruiken we een speen om hem te laten inslapen, maar telkens de speen uit zijn mond valt, wordt hij weer wakker. Resultaat is dat ik vaak een uur (!!!) bezig ben met hem in slaap te krijgen en 25x een tutje moet terugsteken voor hij echt vertrokken is. Na een uur wordt hij dan weer wakker, niet onlogisch, gezien de speen intussen uit zijn mond gevallen is en hij die hulp nodig heeft om over te gaan naar de volgende slaapcyclus.
Ik weet dat bij zo’n jonge baby’s het het voornaamste is dat ze slapen, en dat hulpmiddelen soms nodig zijn, maar ik ben bang dat ik nu een verkeerde slaapassociatie aan het creëren ben. Het is bovendien geen leven, van telkens die speen er weer te moeten induwen, ik voel ook dat ik er erg boos van word, als hij voor de 25e keer huilend wakker schiet omdat die ellendige speen uit zijn mond gevallen is.
’s Nachts kunnen we hem zonder speen in zijn bedje leggen, hij is dan vaak al heel loom na de voeding, en valt dan zonder probleem in slaap, maar overdag is dat dus niet aan de orde.
Moeten we vasthouden aan het speengebruik overdag, om hem toch maar te laten slapen? Er zijn niet zoveel alternatieven, vermits ik niet kan inbakeren, niet kan laten huilen (ik wil de dochter niet graag laten wakkerhuilen). Ik weet het eigenlijk zelf niet goed wat het beste is in deze situatie.
Misschien moet ik er nog even bij vermelden dat de zoon ook erg geplaagd wordt door darmkrampjes/spijsverteringsproblemen. Soms kan hij na 20 minuten (het moment dat je verwacht dat hij in een diepe slaap komt) ineens paars aanlopen, hevig beginnen trappelen met de beentjes, zich schokkend “samentrekken” en beginnen wroeten en heel hard beginne wroeten. Hij zoekt op dat moment ook echt naar zijn tutje, waar hij dan heel fanatiek op zuigt, om dan weer te kalmeren, maar dan kan ik natuurlijk helemaal opnieuw beginnen.
Hij heeft geen blokkades (werd reeds nagekeken bij de osteopaat wegens bijzonder snelle geboorte waarbij hij even “vast” zat omdat ik persweeën moest tegenhouden), volgens de KA ook geen (verborgen) reflux. De KA hield het op overprikkeling, wat ik erg sterk vind, gezien ik, na de ervaringen met de dochter, enorm waakzaam ben om overprikkeling te voorkomen, en vanaf het begin gewerkt heb aan voorspelbaarheid, rust en regelmaat en hem een uur na het ontwaken opnieuw in bed leg. (wat daarom niet wilt zeggen dat het altijd even goed lukt)
Bastiaan Keuning PT DO-MRO
Allen,
Een duidelijk verhaal waar ik persoonlijk achter sta. Hieronder een kort betoog ter ondersteuning van haar verhaal.
Tot welke leeftijd geef je je baby een fopspeen? Goede vraag! De vraag is per individu uitermate verschillend. Inspelen op de tijd en (re)actie van en op de baby is mijns inziens cruciaal. Ieder voordeel heeft zijn nadeel om het simpel te zeggen, iets ‘lastiger’ hieronder:
Fopspeengebruik werkt preventief bij wiegedood, dat is een ding wat zeker is.(1) Er moet natuurlijk heel wat meer gebeuren om wiegedood te voorkomen dan alleen het gebruik van een fopspeen. Maar goed, dat terzijde…
Fopspeengebruik heeft een rustgevend effect (2) en stimuleert de neurologische rijpheid bij vroeggeborenen.(3) In een andere belichting kan fopspeengebruik gerelateerd worden aan minder positieve effecten zoals een verkeerde beet. De tanden komen bij een beet niet meer juist op elkaar. (4) De achterste kruisbeet bijvoorbeeld neemt reeds na 2 jaar fopspeengebruik toe. Vind deze achterste kruisbeet plaats aan één zijde dan is dat volgens Schopf (2003) funest voor het kaakgewricht.(5) De oorzaak daarvan is gelegen aan een veranderde positie van de tong, die door de speen naar beneden wordt gedrukt. Gedurende de kaakontwikkeling krijgen de hoektanden van de bovenkaak tijdens zuigen zonder speengebruik een druk van de tong. Hierdoor verbreedt de bovenste kaakboog zich.
Fopspeengebruik kan leiden tot een acute oorontsteking acute otitis media (AOM)). Dit a.g.v. een drukverandering tussen de keel-neusholte (nasopharynx) en het middenoor. De oorzaak ligt in de terugvloeiing van slijm uit de keel-neusholte naar het middenoor.(6,7) Overigens gebeurt dit ook wanneer wij in onze zakdoek snuiten. Ophalen zoals een Aziaat dit doet is beter. Maar goed, dat kan een baby niet en is speengebruik misschien alleen hierom al af te raden. Het verhoogt de druk in het middenoor. “Moet er een watje in?”, vraagt oma. Liever niet bij een loopoor (otorroe). Het ontstekingsvocht kan er dan minder makkelijk uit.
Het woord spruw is haast een vloekwoord. Privé hebben wij met spruw bij de jongste te maken gehad. Het is infectie van het mondslijmvlies en wordt veroorzaakt door een gist. Iedere dag een 90-gradenwas om de cariësverwekkende micro-organismen te vermoorden. Niet dat wij gebruikmaakten van een fopspeen (in alle gevallen nooit en te nimmer), dit zou het risico op aandoeningen in het maag-darmstelsel ook nog eens verhogen.(8) En, of enkel dit niet genoeg was, het had een nadelige invloed op de borstvoeding. De moeder mocht het ook ontgelden vanwege de tepelkloven.
Nu schiet mij te binnen…: enkele weken later werd de kleine verdacht op het hebben van kinkhoest. Werkelijk alle zojuist heerlijk genuttigde borstvoeding kwam er weer uit na minstens 30 achtereenvolgende hoestbuien. Zou er een verhuizing van cariësverwekkende micro-organismen plaatsgehad hebben naar de luchtwegen…? Zomaar een gedachtengang. Kinkhoest was het niet, wellicht toch een brute luchtweginfectie als gevolg van deze micro-organismen…? Ook in dit geval mag je blij zijn dat je je kind geen speen geeft. De melk had anders via hoofdzakelijk de neus zijn uitweg gevonden. Deels ook via de mond, maar aangezien het daar geblokkeerd wordt bestaat het risico op verslikken. We blijven bezig… Mijn vrouw is getrouwd met een osteopaat. Ze mag, mijns inziens en zonder arrogant te willen overkomen, van geluk spreken met mij als osteopaat. De osteopathie bestaat uit de kennis van de anatomie en haar functies. Heeft je baby een behoefte dan zal het huilen. Ik vind het een vergissing om op dit soort momenten je kind direct een speen in de mond te stoppen. Wie heeft er dan belang bij? De baby of de moeder?
Het lijkt een logische voortzetting om een fopspeen te gebruiken bij de baby omdat het kind immers vanaf de 18e zwangerschapsweek gaat duimen. Dit is de voorloper van het zuigen, bedoeld om zichzelf te voeden. Maar als het een negatief resultaat heeft op de borstvoeding en kinderen minder diep laat slapen (9), naar praktisch voorbeeld van Monique (bericht 27 januari 2013 at 08:31) (slaap is het beste geneesmiddel, toch?) en veelal andere minder positieve en praktische nadelen kent (zoals leren spreken; ‘speak up!’) wat is er dan tegen aan de hand van dit verhaal een goede richtlijn op te stellen, deze te gebruiken binnen consultatiebureaus, en het gebruik van de fopspeen te minimaliseren, of beter; af te schaffen na een bepaalde leeftijd?
1. Li DK, Willinger M, Petitti DB, Odouli R, Liu L, Hoffman HJ. Use of a dummy (pacifier) during sleep and risk of sudden infant death syndrome (SIDS): Population based case-control study. British Medical Journal 2006; 332: p18-22).
2. Howard CR, Howard FM, Lanphear B, Eberly S, de Blieck EA, Oakes D et al. Randomized clinical trial of pacifier use and bottle feeding or cupfeeding and their effect on breastfeeding. Pediatrics 2003; 111(3): p511-518.
3. Carreiro JE. An osteopathic Approach to Children. Churchill Livingstone 2003, p169-173.
4. Viggiano D, Fasano D, Monaco G, Strohmenger L. Breast feeding, bottle feeding, and non-nutritive sucking; effects on occlusion in deciduous dentition. Archives of Disease in Childhood 2004; 89(12): p1121-1123.
5. Schopf P. Indication for and frequency of early orthodontic therapy or interceptive measures. Journal of Orofacial Orthopedics 2003; 64(3): p186-200.
6. Salah M, Abdel-Aziz M, Al-Farok A, Jebrini A. Recurrent acute otitis media in infants: analysis of risk factors. Int J Pediatr Otorhinolaryngol. 2013 Oct;77(10):1665-9.
7. Rovers MM1, Numans ME, Langenbach E, Grobbee DE, Verheij TJ, Schilder AG. Is pacifier use a risk factor for acute otitis media? A dynamic cohort study. Fam Pract. 2008 Aug;25(4):233-6.
8. American Academy of Pediatrics. Pediatric clinical practice guidelines and policies: A compendium of evidence-based research for pediatric practice. Elk GroveVillage 2006.
9. Hauck FR, Omojokun OO, Siadaty MS. Do pacifiers reduce the risk of sudden death infant syndrome? A meta-analysis. Pediatrics. 2005; 116(5): p716-723.
Sylvie
Hoi Monique,
Ik begrijp dat je vergelijkt met de eerste maanden en dat het nu een stuk beter gaat. Dat is fijn. Maar je bent er helaas nog niet. De fopspeen weglaten/afleren zou ik nu zeker niet doen.
Belangrijk is dat je nu de keuze maakt of je je zoontje nog wilt inbakeren. Vanaf zes maanden moet je er immers weer mee stoppen in verband met steeds groter wordende kans op draaien.
Inbakeren kan je baby helpen om langer te slapen. Overdag en ’s nachts.
Kan de jeugdverpleegkundige van het consultatiebureau je daarin begeleiden? Het zou wel fijn zijn als je irl contact hebt met een deskundige die verstand heeft van onrustige baby’s.
Misschien zit een van de verpleegkundigen van Babyconsulenten Nederland bij jou in de buurt? Check even na of hun consulten vergoed worden door de ziektekostenverzekering. Ook de kinderverpleegkundigen van Baby en Borstvoeding zijn heel goed, ook op het gebied van reflux. Soort voeding maakt niet uit, ze hebben ook verstand van flesvoeding.
Monique
Wat ontzettend toevallig dat ik dit blog tegenkom nu. Ik wilde je net mailen Sylvie met vragen over speengebruik bij mijn zoontje van 4 maanden. Je hebt me de afgelopen weken begeleid bij het vormen van een ritme bij ons mannetje. En dat heeft gewerkt!! Van helemaal niet meer slapen, slaapt hij nu meerdere malen per dag 45 min. Hij kan nog niet ‘verder’ slapen, maar we zijn al zo blij met dut resultaat.
De nachten zijn helaas nog slopend. Hij wordt tig keer wakker en na het geven van zijn speen slaapt hij verder, helaas is dat kort, waardoor wij hem steeds helpen met verder slapen met hulpmiddel: de speen. Ook vermoed ik dat het hebben van dat ding ervoor zorgt dat hij niet langer dan 45 min kan slapen, want dan is immers de speen uit zijn mond gevallen……
Ik moet je artikel nog een paar keer goed lezen om zo te bedenken hoe ik ons probleem aan kan pakken. Om de speen ineens weg te nemen vind ik heel naar. Hij is net zo heerlijk ontspannen door de rust en regelmaat. Hij heeft het speentje overigens alleen in bed. Verder nergens. Hmmm, had ik beter andersom aangeleerd geloof ik.
Vriendelijke groetjes
Monique
Erica Stapper
Eerder las ik een onderzoek over verminderde sociale en emotionele vaardigheden bij langdurig fopspeengebruik, vooral jongetjes zouden er gevoelig voor zijn. Kinderen met een speen in de mond zijn minder geneigd emoties/vaardigheden te spiegelen als lachten, praten. De interactie is minder; te veel bezig om de speen in de mond vast te houden.
Sylvie
Beste Consultatieburo, wat ik mis is eenduidig en landelijk beleid. Zie de reactie van Pleuntje. Ouders mogen zich dan wellicht onvoldoende bewust lijken van de nadelen, ze krijgen dus ook vanuit deskundige hoek soms het advies om hun baby een fopspeen te geven.
De Stichting Wiegendood benoemt één voordeel en verder alleen nadelen, zie dit artikel in de Volkskrant >> Het positieve effect: “Een speen reduceert de kans op wiegedood met de helft.” Waar doen ouders dan goed aan? Alle nadelen bij elkaar zijn immers minder erg dan wiegedood?
Mijns inziens is de bewering dat kinderen bij het ontwennen van de speen, gaan duimen, niet op onderzoek gebaseerd.
Vanaf de leeftijd van 3 maanden wordt speengebruik een gewoonte die moeilijk af te leren is. Dan zou het advies dus moeten zijn: vanaf 3 maanden geen speen meer geven, in plaats van op de leeftijd van 1 jaar stoppen.
consultatieburo
Als ouder is het goed om na te gaan waarom je in eerste instantie een speen aan een kind geeft. De voornaamste reden is: het kind wil energie verbruiken (slaapt een groot gedeelte van de dag, ’tankt’ energie bij en moet dat ergens op de dag ook weer verbruiken). Baby’s verbruiken dat door huilen, of zuigen en die energie die hun lichaam nodig heeft om op temperatuur te blijven, stofwisseling goed te laten verlopen, etc..
Heeft je kind geen behoefte heeft aan een speen ( is tevreden, moe en voldaan na een voeding of na het spelen in bijv de box) dan heeft het ook geen speen nodig! Gaat het zich omrollen in de box, moe maken met spelen, dan is die speen niet meer nodig. Het kind kan zijn energie nl gebruiken op een andere manier.
Vaak zie ik ook het speengebruik als een troostfunktie. Logisch, want het werkt uitstekend (lees het kind stopt met huilen), maar…..gedrag wat je aanleert, nl. het iets in de mond stoppen om troost te vinden, is ook iets om over na te denken. Kan ik het kind bijv ook troosten door het gewoon lief toe te spreken, lichaamscontact te laten hebben, gewoon even verdriet te laten hebben, zonder dat het accuut moet stoppen daarmee? En ik vraag me eerlijk gezegd ook af, wat dit gedrag tot gevolg kan hebben op latere leeftijd. Ik zou weleens een onderzoek willen zien of er relatie zou kunnen bestaan tussen troost dmv speen en eten als troost op latere leeftijd. Het zou me niet verbazen als hier linken gelegd zouden kunnen worden.
Dus speen, het mag en kan, maar ben wel bewust waarom je een speen geeft als ouder. En vanaf 6 maanden als het kind begint met praten, dan is het zeker raadzaam om zo min mogelijk de ‘stop’ in het mondje van de baby te stoppen. Ik praat nl ook niet goed met iets in mijn mond, u wel?
En we weten allemaal dat het moeilijk is om speengebruik af te bouwen. Immers, gedrag wat je hebt aangeleerd, is moeilijk af te leren.
Consultatieburo op Twitter, een kijkje achter de deur van de jeugdverpleegkundige
Pleuntje
Onze dochter had er geen en wij kregen van het consultatiebureau het advies er een te kopen/geven om duimen te voorkomen! Wij vonden dat wel apart, de jeugdverpleegkundige was verbaasd dat we geen hadden! Gelukkig heeft ze ‘m nooit ergens anders gewild dan in bed.
De jeugdverpleegkundige zei letterlijk “Huh? Heeft u geen speen voor haar??” waarop je als onzekere mam (want 1e) natuurlijk meteen naar winkel rent!