Wanneer slaapt een baby door?

Wanneer slaapt een baby door?

Op Twitter stelde ik de vraag: “Baby-ouders, welke vraag wordt aan jullie het meest gesteld?”

Zoals verwacht is de meest gestelde vraag: “Slaapt ie (ze) al door?”
Op een goede tweede plaats staan de vragen en opmerkingen over borstvoeding.

Alle antwoorden:

  • Opmerking ‘geniet ervan!’ en ik bezig ‘m zelf ook tot mijn schrik.
  • Slapen jullie een beetje ‘s nachts? Super cliché vraag die ons weinig bezighoudt eigenlijk. Je went aan minder slaap en het is echt de minste van m’n zorgen denk ik :-)
  • Slaapt ze al door? #veelgesteldevraag
  • Op wie lijkt ze? Op zichzelf. Slaapt ze al door? Ja ze slaapt door tot ze honger krijgt. Op hoeveel flessen zit ze? 0
  • Slaapt ze al door? (dochter is 9 weken)
  • Slaapt ze al door?
  • Hij mag toch al gewone melk?
  • Wanneer stop je eindelijk met die borstvoeding? #meestgesteldevraag
  • Krijgt ze nou nog steeds #borstvoeding? Verbaasd, toen ze nog maar 7 maanden was… #meestgesteldevraag
  • Ik denk over doorslapen, daar heb ik me ook het meest aan geërgerd. #latedoorslapers
  • Aan mij: Slaapt hij al door? En: Voed je nog zelf?
  • Dat ik zeker nu wel heel blij ben met een meid. Alsof ik perse geen jongen wilde! Heb nooit een voorkeur gehad, ieder ander wel.

Gebroken nachten zijn de norm

Wanneer slaapt een baby door en wat is doorslapen?De meeste baby’s worden ’s nachts één of meerdere keren wakker. Dat is normaal en iedereen weet dat. Ik denk dat de meeste mensen die ‘de’ vraag stellen, uit eigen ervaring weten hoe zwaar gebroken nachten zijn en nieuwbakken ouders rustige nachten gunnen. Zou je denken… maar als ze weten hoe zwaar het is en gebroken nachten erbij horen, waarom stellen ze die vraag dan?

Hoe het ook zij, het is een vreemd verschijnsel dat er zoveel nadruk op die nachten wordt gelegd.
Niet in de laatste plaats… door ouders zelf.

Want waarom verbazen ouders zich over ‘de’ vraag? Of irriteren ze zich er aan? Waarom gaan ze de situatie uitleggen, zich verantwoorden of verdedigen? Uiteindelijk vond ik déze vraag interessanter dan de eerste;
Waarom worden vragen en opmerkingen over doorslapen door ouders meestal als negatief ervaren?

Reactie van ouders

  • Overal lees je dat een baby met gemiddeld drie maanden doorslaapt, #onzekerheid bij ouders als baby dit niet doet.
  • Inderdaad vervelende vraag… 7 mnd en nog steeds 1-2x per nacht aan de borst, maar ik geef wel #borstvoeding #zegikdanverdedigend
  • Lize: Inderdaad, waarom vind ik die vraag eigenlijk vervelend? *mijmer*
    1. Omdat het symbool staat voor ‘heb je alweer een leven?’
    Erfenis: baby=mijn leven.
    2. Baby’s mogen blijkbaar ‘s nachts geen baby zijn?
    3. Waar bemoeien die mensen zich mee? Vragen ze ook hoe vaak hij poept?
    4. Wat voor antwoord je ook geeft, je doet het nooit goed.
    Laat je hem huilen ben je hard. Eten geven=soft.
    5. Ze gebruiken het als aanknopingspunt om over eigen leven te klagen.
    6. Het is ook wel fijn die vraag, want het is toch een getob ’s nachts :-)
     
    Stiekem ook blij met die vraag.
    Zo, nu genoeg voor je blog? :-) Ik ben iig m’n ei kwijt.

Lize, hartelijk dank voor je openhartige opsomming en zelfonderzoek.

Tot slot ontving ik een laatste tweet:
De cb-arts vraagt het me ook iedere keer. En lijkt het niet eens met mijn antwoord…

Gedachten

Misschien is ‘de’ vraag an sich niet storend, maar wel het (al dan niet onuitgesproken) oordeel dat je als ouder daar zelf achter voelt. Of het goedbedoelde advies dat volgt op je antwoord.

Ergens in ons leven leren we dat we anderen niet kunnen veranderen. We hebben alleen invloed op onze eigen gedachten. Het oplossen van een rotgevoel begint met (h)erkennen. We zouden het elkaar (en onszelf) een stuk makkelijker maken door (ook innerlijk) te erkennen:
…dat baby’s ’s nachts wakker worden,
…dat gebroken nachten vermoeiend zijn,
…dat ’s nachts voeden en troosten minstens 10x zwaarder en eenzaam voelen dan overdag,
…dat gevoelens van onzekerheid, twijfel en wanhoop normaal zijn.

Daar kun je nauwelijks op voorbereid zijn, zelfs als je al meerdere kinderen hebt. Dat intense vermoeide gevoel van die eerste maanden/jaren slijt namelijk weer. Gelukkig wel. De vermoeidheid, onzekerheid en bijbehorende impact kun je alleen maar erváren. Een gezin, borstvoeding geven en een baan is een veel voorkomende, maar pittige combinatie! Erken dit, zonder de hoop of wens te hebben om het te veranderen. Het is wat het is. Waarom zou je doen alsof het niets voorstelt, alsof het er bij hoort en je ‘dus’ niet mag zeuren? Wie vraagt dat van je?

Bewustwording

Wat kun je met het oordeel van anderen? Loslaten, negeren, wegstoppen? Kan. Je kunt er ook je voordeel mee doen! Hoe? Door je af te vragen waaróm je de vraag als vervelend ervaart. Meestal wijst het op een (onvervulde) behoefte. Behoefte aan erkenning, herkenning, waardering, geruststelling of steun. Pas als je je bewust bent van een behoefte kun je aan je partner, familie, vrienden, deskundigen, maar ook jezelf! vragen in deze behoefte te voorzien. Verwacht dat niet van een vage kennis die je uit beleefdheid een nachtrust gunt.

Wel vind ik dat de vraag ‘Slaapt ie al door?’ niet door artsen, verpleegkundigen en andere werkers in de baby-zorg gesteld mag worden. Het ondermijnt het vertrouwen en de borstvoeding en het leidt nergens toe. Dat… is dan mijn oordeel.

 

Lees meer

Hoe moe kun je zijn?

Fabels over doorslapen

Baby’s slapen als baby’s
 

Sylvie deed de hbo-opleiding verpleegkunde en werkte in diverse velden van de gezondheidszorg. Als moeder ontdekte zij in 1999 inbakeren, toen haar derde kind oververmoeid en overprikkeld was geraakt. In 2001 startte Sylvie de site inbakeren.nl en tien jaar later ging zij ook bloggen. Over lichaamstaal van baby’s en over huilen, voeden en slapen. Aangemoedigd door de positieve reacties van ouders op haar blogs en schrijfstijl, schreef zij in 2015 het boek Slapen als een baby. Vanwege andere werkzaamheden droeg zij in 2023 deze website over. De berichten blijven bestaan. Tegenwoordig is er - meer dan ooit - behoefte aan basisinformatie.

3 reacties

  • Marleen

    Weer zo’n goede blog! Een hart onder de riem voor velen uit het ouders- legioen.
    En voor Lize: ik stem op punt 5!

  • Sylvie

    Reacties via Twitter:
    * Goede blog, het lijkt soms wel concurrentieslag.. de mijne slaapt al wel door..! Maakt dat je een goede ouder?!
    * Leuk om te lezen!
    * Goed blog geworden
    * Bedankt voor de blog! Ga nu ’s nachts op een andere manier uit bed.. Ik geniet er weer van! #hijzalvastwelvoorzn18edoorslapen

  • Marije

    Mooie blog! Fijn om te merken dat andere moeders ook een lichte irritatie voelen bij het horen van die vraag. Ik ga er nog eens over nadenken, want waarschijnlijk wordt hij idd gesteld met de beste bedoelingen en wensen degenen die hem stellen je alleen een goede nachtrust toe. Met het idee dat het het beste is voor mijn productie heb ik het los gelaten en kan ik genieten van onze stille momentjes samen zo midden in de nacht. Ik heb zelden in mijn hele leven een nacht aan een stuk door geslapen dus verwacht ook niet dat mijn dochter dat doet. Totdat ze zelf weer in slaap kan vallen ben ik blij haar met bv te kunnen troosten.